Verhalen ontdekken

Op het moment dat ik dacht: “Trouwambtenaar, dat is iets voor mij!” Had ik een beeld voor ogen hoe ik dit voor me zag. Ik wist dat ik dit op een bijzondere manier wilde gaan doen, ik wil échte verhalen vertellen. 

In gedachten hoor ik jullie vertellen: "Na school of werk kom ik thuis en mijn moeder heeft weer eens een heerlijke appeltaart gebakken." Dat doet ze vaker en zodra ik m'n fiets afstap, komt de heerlijke geur me al tegemoet. Met een warme kop thee zit ze aan de keukentafel op me te wachten. Benieuwd naar alle verhalen van wat ik vandaag heb meegemaakt, kijkt ze me aan.

Inmiddels krijg ik bij de gedachte al zin in taart en ik kan me zo voorstellen dat dat een heel fijn thuis komen is.

Toen jij voor het eerst bij haar thuis kwam werd je naast verwend met ook een heerlijk stuk zelfgemaakte taart, enthousiast begroet door de hond die met grote sprongen op je af gerend kwam en direct in je armen sprong. Ook werd je overladen met dat warme gevoel van thuiskomen. 

Ik besef me, trouwambtenaar is niet alleen op de dag van het huwelijk wat mooie woorden spreken en het bruidspaar in liefde met elkaar verbinden. Je leert nieuwe mensen kennen en niet alleen oppervlakkig, maar écht kennen. Dat geeft me een gevoel van dankbaarheid en nog meer enthousiasme dat zij mij kiezen en hun verhalen met mij willen delen.

Iemand anders verteld dat het na weer een avond feesten met vrienden en vriendinnen, (en lees gerust in de lampen hangen met een paar flessen wijn of liters bier op), 

best eenzaam was als je alleen in bed lag, kijkend naar de ronddraaiende lamp en jezelf afvroeg of je in de Efteling was beland. 

Hoe jij voor het eerst bij haar thuis aan tafel zat en dacht: "Waar ben ik beland?" Of je juist gelijk helemaal thuis voelde omdat iedereen gewoon zo lekker normaal deed. 

Het geeft rust om op zaterdag avond samen op de bank te liggen, een kaarsje aan en de geur van het lievelingseten (pizza) die nog rondhangt.

Pratend over hoe de afgelopen week was geweest, hoe je je nu écht voelde en hoe je het leven voor je zag dat was iets nieuws. Nooit eerder voelde je je vrij genoeg om dat alles met iemand te delen. Samen nadenken over de toekomst, fantaseren en plannen maken.

Jullie liefde groeit en op het moment dat je dacht dat het niet mooier kon zit hij daar, op één knie, kijkt je aan en vraagt of je met hem wil trouwen! Tranen springen in je ogen, de liefde die je voor hem voelt is fijn en het idee om je voor altijd aan hem te verbinden laat je hart nog sneller kloppen! Ondertussen kijkt hij je vragend aan, wiebelend op één knie en geeft een extra kneepje in je hand en op dat moment bedenk je, ik moet natuurlijk wel antwoord geven en je roept: JA! Gevolgd door een kus en nu kan ook hij opgelucht ademhalen! Want man, dat had je wel verwacht maar toch, de bevestiging dat zij ook voor altijd met jou wil blijven en zich aan je wil verbinden dat is toch echt het mooiste gevoel dat je tot nu toe hebt gehad!

Ik schrijf verhalen en altijd gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen. Iedereen meenemen, terug in de tijd of juist een blik in de toekomst die jullie wensen, even één met elkaar zijn door hetzelfde moment te delen. Dat geeft verbinding.

De komende weken staan er leuke voorgesprekken in de agenda. Ik ben benieuwd naar jullie en kan niet wachten om al jullie verhalen te horen, om er daarna één prachtig verhaal van te maken en deze op júllie dag te mogen vertellen!

Liefs van Vera